12 Eylül 2007

bulamadım

arkadaşlar dediğim yazıyı bulamadım kimbilir nereye sakladım bişe olmasın diye neyse ummadığım bi anda buluveriririm,ama onun yerine başka bişe yazıyorum.Bu eskiden annemlerin kapısına astığım fakat gelen giden misafirlerimizin kapıda dikilip okumalarını engellemek üzere annemin kaldırdığı benimse evimde asılı duran çooook hoşuma giden bi yazıdır....hadi buyrun....




KAPIDA... Çocuğunu öyle karşıla ki;
Eve geldiği zaman, en doğru insana kavuştuğunu hissetsin.....
Anneni öyle karşıla ki;
Doğumundaki ağrıları lezzetle takas etsin.....
Babanı öyle karşıla ki;
Ömür boyu başka bi evlada imrenmesin....
Hocanı öyle karşıla ki;
Kendisini babandan ayırmadığını bilsin....
Fakiri öyle karşıla ki;
Ona serdiğinden büyük,bir dua sofrası sersin....
Zengini öyle karşıla ki;
Gönlünü gördüğünde fakrine kahretsin....
Akrabanı öyle karşıla ki,
Arkadaşını öyle karşıla ki;
Her biri,ilk ikramın güler yüz olduğunu
Ve misafirin,gönderilmiş bir nimet olduğunu idrak etsin....
Hatta günü öyle karşıla ki;
Seni gördüğü zaman senden fazla sevinip, gitmek bile istemesin....
Ama illa eşini öyle karşıla ki;
Yanına geldiği zaman doğru insana kavuştuğunu hissetsin....
Ve mutlaka ve mutlaka ve mutlaka...
Çocuğunu öyle karşıla ki;
Eve geldiği zaman...
En doğru, en huzurlu, en güzel yere geldiğini hissetsin....

2 Comments:

TuBiKKo said...

çok güzel bir yazı eline yüreğine sağlık börülcem :)

Hüzünler Güzeli... said...

tşk ederim gelincik:))